Κρυψώνα

Να κρυφτούμε για λίγο σε όνειρα στίχων και μελωδίες ξωτικών - μόνο αυτό - τούτο τον άσχημο καιρό

Τα Φλουριά

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Χριστόδουλος Χάλαρης
Πρώτη εκτέλεση: Χρύσανθος

Σ’ έρημο φαράγγι σε λυποποριά
Έχασα μαντήλι μ εκατό φλουριά
Ξόρκισα το χώμα έκανα σταυρό
Πριν αποσπερώσει να τα βρω

Τότε καρασκέρι γροίκησα μακριά
Κι είδα μες στο ήλιο στην κακοπετριά
Τρεις αλογολάτες με βαριά σπαθιά
Και τις αλυσίδες αρμαθιά

Τιναι το κισμέτι τιναι το γραφτό
Πριν το μονοπάτι πάρω να κρυφτώ
Μούστησαν καρτέρι σε μια πατουλιά
Και μου κλαίγαν δένδρα και πουλιά

Ήταν μαύρη Τρίτη μαύρο δειλινό
Κι έχασα τον κόσμο και τον ουρανό
Σε μεγάλο κάστρο σε βαθειά σπηλιά
Με τους πεθαμένους αγκαλιά

Ώσπου κάποιο βράδυ τρίξαν οι αρμοί
Κι άστραψε στην πόρτα λυγερό κορμί
Μια Βασιλοπούλα σαν τη Μαξιμώ
Πού΄χε δυο φιλουδια στο λαιμό

Πάρε λέει τα φίδια, βάλτα στη καρδιά
Και μεγάλωσέ τα σα μικρά παιδιά
Τονα είν ο Δράκος τάλλο ο Διγενής
Άξιο τους αδέρφι να γενείς

Κράτησα τα φίδια μες στην ερημιά
Βιος μου και ρεγάλο και κληρονομιά
Μου΄φερναν καρύδια γάλα και ψωμί
Δίχως να γυρεύουν πλερωμή

Κι όταν κάποια νύχτα σώπασε η φωτιά
Σκάψανε του τοίχου τη ραγισματιά
Βρήκαν κερκοπόρτα και πρωί πρωί
Μούδειξαν το δρόμο στη ζωή

Τώρα τι να στα λέω τι να στα μολογώ
Μάθε μόνο τούτο- πού μαθα κι εγώ
Αν κρατάς χρυσάφι πλούτη και φλουριά
Δεν κατέχεις τίναι λευτεριά